به نام خدا

کانون ادبی دانشگاه شهید بهشتی

جلسۀ 30

 چهارشنبه 18 مهر 97

 

حاضرین در جلسه: فرشته نوری، محمد مهدی آقایی، یزدان رضایی، شکیبا ابوالخیریان، بهداد احمدی، محمد مهدی غلامی، دلنواز صالح زاده، فرید مهاجری

 

در این جلسه در خصوص بودجۀ سالانۀ کانون، تقویم سالانه، اتاق کانون، سازماندهی کانون، نشریه و کارگاه بحث شد.

در ابتدا دبیر کانون بودجۀ سالانۀ تصویب شده از طرف معاونت فرهنگی را اعلام کرد که به شرح زیر بود:

کل بودجه: 8 میلیون تومان

·       بزرگداشت ها: 2 میلیون تومان

·       بزرگداشت حافظ: 2 میلیون تومان

·       بزرگداشت فردوسی: 2 میلیون تومان

·       بزرگداشت سعدی: 2 میلیون تومان

و البته این نکته را نیز اضافه کرد که لزومی به اجرای این برنامه ها نبوده و می توان برنامه های جایگزین در نظر گرفت و کنترل بودجه در اختیار خود کانون می باشد.

سپس اعضا در خصوص تقویم سالانه بحث کردند. محور بحث دربارۀ وجود تقویم سالانۀ ثابت یا پروژه ای بودن برنامه ها بود. در این بین خانم نوری به لزوم وجود یک برنامۀ صفرم اشاره کردند که تا تصمیم گیری در خصوص برنامه ها آن را اجرا کنیم. آقای آقایی پیشنهاد برگزاری برنامه ای برای داستانِ کودک را به مناسبت بزرگداشت رولد دال در هفتۀ اول آذر ماه مطرح کردند.آقای رضایی پیشنهاد برگزاری برنامه های با کیفیت و بزرگ را مطرح کردند و اشاره کردند حتی برگزاری دو برنامۀ بزرگ بهتر از تعداد زیادی برنامۀ کوچک است.خانم ابوالخیریان و آقای احمدی موافق پروژه ای بودن برنامه ها بودند و آقای احمدی پیشنعاد برگزاری یک مسابقۀ داستان را نمودند. آقای غلامی هم با توجه به وقت گیر بودن نوشتن تقویم سالانه پیشنهاد چند برنامۀ کوچک را دادند تا تقویم سالانه آماده شود. در نهایت با مشورت تمام اعضا بنا شد چند برنامۀ کلی(در حد دو سه برنامه) به صورت از پیش تعیین شده باشد و باقی برنامه ها به صورت پروژه گونه پیش رود. از جمله برنامۀ رولد دال!

سپس اعضا به بحث در خصوص سازماندهی کانون پرداختند. آقای مهاجری به اهمیت سازماندهی اشاره کرد و اینکه هنگامی که یک عضو جدید وارد کانون می شود بداند چه بخش هایی در کانون وجود دارند تا بتواند در جای درست خود قرار بگیرد. آقای احمدی ارتباط سیستماتیک با ورودی های جدید را قبول نداشتند و اعتقاد داشتند کاملن دوستانه(تریپ رفاقتی) باید آن ها را جذب کرد. سپس روند اصلی بحث دربارۀ چگونگی این سازماندهی بود. خانم نوری و آقای غلامی اعتقاد داشتند سازماندهی بدین صورت که یک نفر پیگیر باشد جوابگو نخواهد بود و پست تراشی به حساب می آید. در حالی که آقای رضایی ومهاجری اعتقاد داشتند این موضوع پست تراشی نیست و آن یک نفر به عنوان رابط هر بخش با اعضای اصلی کانون عمل خواهد کرد و علاوه بر این امکان اضافه کردن بخش هایی مثل ترجمه را هم فراهم می آورد. بعد از بحث مفصل نتیجه این بود که دو طرف حرف یکدیگر را نمی فهمند!! و در نهایت نتیجه به این صورت شد: سازماندهی انجام خواهد شد و دبیر بخش شعر و داستان به عنوان مسئول بخش خود و رابط بین افراد علاقه مند با اعضای کانون عمل خواهند کرد.

سپس دبیر صحبتی سریع در خصوص اتاق کانون کرد. قرار شد پس از برگزاری چند برنامه و جذب عضو جدید پیگیری های لازمه انجام شود. همچنین مقرر شد پیگیری های اولیۀ نشریه صورت گیرد. در انتهای جلسه آقای رضایی پیشنهاد برگزاری کارگاه شعر با حضور حسین جنتی را مطرح نمودند که دبیر مسئول پیگیری این موضوع در معاونت فرهنگی گشت.